Sery hiszpańskie: rodzaje, nazwy i przepisy

2024 Autor: Isabella Gilson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:37

W Hiszpanii istnieje ponad sto rodzajów sera, ale tylko osiemnaście z nich posiada certyfikat jakości i autentyczności pochodzenia DO (Denominación de Origen). Dokument ten otrzymują produkty stworzone zgodnie z najściślejszą przestrzeganiem receptury i technologii. Hiszpańskie sery są znane na całym świecie i cieszą się dużym zainteresowaniem wśród kupujących.

Oznaczenie serów

W Hiszpanii do określenia dojrzałości tego produktu używane są następujące oznaczenia:

• Dwuletni twardy ser zwany añejo.
• Tygodniowy ser jest uważany za młody i nazywa się tierno.
• Produkt, którego okres dojrzewania wynosi od dziesięciu do dwunastu miesięcy, jest uważany za pół-dojrzały i nazywany viejo. Jest to dość jędrna w wieku odmiana.
• Hiszpański ser półtwardy jest uważany za pół-dojrzały, a jego okres dojrzewania wynosi od sześćdziesięciu do stu dwudziestu dni. Ten ser nazywa się semi-curado.
• Ser w wieku sześciu miesięcy nazywa się curado.

Nazwy i zdjęcia hiszpańskich serów znane są niemal wszystkim smakoszom na świecie. Każdy region ma swoje przepisy, których nie masto lat. Powstaje produkt narodowy nie tylko z mleka krowiego, ale także z mleka owczego i koziego. Najbardziej popularne są słynne sery owcze.

Tetilla

Ze względu na swój nietypowy wygląd, ten hiszpański ser, którego zdjęcie przedstawiono powyżej, trudno pomylić z jakimkolwiek innym. Ma stożkowaty kształt przypominający kobiecą pierś. Konsystencja produktu jest delikatna i jednocześnie lepka, o intensywnym żółtym kolorze. Podczas gotowania ser smaruje się solą lub zanurza w solance. Następnie trafia do specjalnej komory, gdzie w wilgotnej atmosferze odbywa się dalsze dojrzewanie. Hiszpanie wolą spożywać Tetillę wraz z białym winem i chlebem. Nazwa tego sera w języku hiszpańskim oznacza „sutek”. Ma lekko słodko-kwaśny smak, przypominający masło.

San Simon da Costa

Przepisy na hiszpańskie sery są znane od czasów Celtów. Podobnie jak poprzednia odmiana, San Simon da Costa jest przygotowywana w północno-zachodniej Hiszpanii w prowincji Galicja. Wytwarzany jest z mleka krów pewnej rasy, zwanej jasnowłosą Galega. Jednym z warunków produkcji tego produktu jest całkowite przynależność do regionu, w którym jest wytwarzany. Do wędzenia sera używa się trocin brzozowych, które rosną tylko na określonym obszarze. Ten produkt ma półstałą elastyczną konsystencję o wędzonym smaku. Ser pokryty jest jasnopomarańczową skorupką, której grubość nie przekracza trzech milimetrów. Zazwyczaj producenciprodukujemy dwie opcje pakowania. Jeden z nich ma półtora kilograma, a drugi nie więcej niż pięćset gramów.

Z niebieską formą

Ser Cabrales smakuje trochę jak francuski Roquefort. Jednak według ekspertów jego zapach jest ostrzejszy i intensywniejszy. W Europie można usłyszeć powiedzenie: „Pachnie jak Cabrales”. Produkowany jest jednocześnie z trzech rodzajów mleka. Ser dojrzewa w jaskiniach z unikalnym grzybem. To jemu ten produkt zawdzięcza obecność niebieskiej pleśni. Hiszpanie twierdzą, że ten grzyb można znaleźć tylko w jaskiniach wysokiej Asturii. Produkt przed sprzedażą jest przechowywany na drewnianych półkach przez dziewięćdziesiąt dni. Konsystencja produktu jest dość miękka. Ser dosłownie kruszy się w dłoniach podczas jedzenia. Podaje się do słodkich win i fig.

Afuegal Pitu

Ten produkt jest wytwarzany z niepasteryzowanego mleka krowiego. Ma dość ostry smak i miękką konsystencję. Podczas gotowania producenci dodają czerwoną paprykę, dlatego ser nabiera różowego odcienia. Powłoka posiada nadruk tkaniny, w którą została owinięta. Ponadto producenci specjalnie nacierają skórkę pieprzem cayenne, aby wzmocnić smak. Do przygotowania tego produktu używa się tylko wieczornego mleka. Kształt kawałka sera wygląda jak stożek ze ściętym wierzchołkiem.

Twarde z otworami

Idiazábal to jeden z ulubionych serów w Hiszpanii. Dojrzewa wprzez sześćdziesiąt dni sztuka waży od jednego do dwóch kilogramów. To dość twardy hiszpański ser, który praktycznie się nie kruszy. Ma orzechowy smak i maślaną konsystencję. Idiazábal jest wytwarzany z niskotłuszczowego mleka owczego. Podczas produkcji wyrobu wędzony jest na drewnie wiśni, dzięki czemu nabiera wyjątkowego, wykwintnego aromatu. Hiszpanie uwielbiają robić deser z młodego sera i dżemu owocowego. Podawane z czerwonymi winami.

Twaróg "Mato"

Swoim smakiem i wyglądem „Mato” przypomina zwykły twarożek. Nie zawiera absolutnie soli, dlatego często używa się go do robienia słodkich deserów. Hiszpanie polewają "Mato" miodem i orzechami i dekorują świeżymi owocami. Smak jest bardzo delikatny, a kolor masy serowej ma przyjemny beżowy odcień. Konsystencja produktu nie jest jednorodna, ale z ziarnami. Uzyskuje się go poprzez podgrzewanie serwatki z dodatkiem specjalnego zakwaszacza.

Queso Fresco

Nazywa się to alternatywą dla mozzarelli. Nazwa tego hiszpańskiego sera oznacza „świeży”. Posiada bogaty aromat, który klienci bardzo lubią. W sklepach w Hiszpanii można znaleźć różne opakowania Queso Fresco. To popularny produkt, który miejscowi wolą zabrać ze sobą w podróż, na piknik lub na lekką przekąskę w pracy. Dobrze komponuje się z piankami marshmallow i suszonymi owocami, a także z pomidorami i soloną rybą.

Queso de Cabra

Tostosunkowo niedrogi produkt z mleka koziego. Jego dojrzałość to tylko sześć miesięcy. Ser półdojrzały dojrzewa od sześćdziesięciu do stu dwudziestu dni. Produkowany jest z mleka pasteryzowanego, podpuszczki, soli i zakwasu. Produkt nie zawiera zabronionych składników, dzięki czemu ser jest całkowicie bezpieczny dla zdrowia. Jest dość tłusty i wysokokaloryczny. Tak więc sto gramów produktu stanowi trzysta dziewięćdziesiąt kilokalorii. Obserwując swoją wagę, możesz jej zjeść całkiem sporo.

Ma przyjemny aromat bez specyficznego koziego zapachu. Ser praktycznie nie zawiera dziur i ma dość gęstą jednorodną konsystencję. Czasami jest porównywany do holenderskiego Frico Chevrette. Natomiast hiszpański produkt jest bardziej nasycony, z umiarkowanym soleniem i przyjemnym posmakiem. Kucharze uwielbiają pracować z tym serem. Podczas obróbki cieplnej produkt topi się i tworzy wspaniałą skórkę. Smakosze radzą trzymać ser zimny przez około pół godziny poza lodówką przed jedzeniem, aby smak produktu mógł się otworzyć.

Mleko owcze

Jednym z najlepszych hiszpańskich serów z mleka owczego jest Torta del Casar. Producenci, według starej receptury, wykorzystują mleko tylko z dwóch ras owiec, Interfino i Merino. Aby wziąć dziesięć litrów mleka, trzeba wydoić co najmniej czterdzieści zwierząt, a z tej objętości można uzyskać tylko dwa kilogramy sera. W przeciwieństwie do innych podobnych produktów,w Torta del Casar karczoch służy jako przystawka. Formowanie skrzepu, który później stanie się serem, zajmuje co najmniej godzinę. Kremową konsystencję rozlewa się do specjalnych foremek i prasuje przez sześć godzin. Wystarczą dwa miesiące, aby produkt dojrzał.

Torta del Casar dobrze komponuje się z białym winem i soloną rybą. Dzięki karczochowi ten hiszpański ser nabiera wyjątkowej goryczki, a jego konsystencja pozostaje rozsmarowana.

Queso Majorero

Jest zrobiony z mleka krowiego i owczego, pobranego w przybliżeniu po równo. Istnieją trzy rodzaje dojrzewania tego sera. Otrzymuje się najbardziej pikantny i bogaty produkt, dojrzewający przez ponad dwa miesiące. Jeśli Queso Majorero leżakuje zaledwie miesiąc, jego smak będzie dość zrównoważony i idealny do gotowania. Młody produkt z lekkim starzeniem ma delikatny posmak i delikatny aromat. Podczas gotowania dodaje się również przyprawy i niektóre rośliny. Hiszpanie wolą go pić z białym winem i warzywami.

Queso de la Serena

Należy do półtwardych serów hiszpańskich. Posiada elastyczną, oleistą konsystencję ze średniej wielkości dziurkami. Podczas krojenia ser rozciąga się za nożem porcjowanym. Jego nazwa oznacza po hiszpańsku „spokojne miejsce”. Produkt produkowany w południowo-zachodniej części kraju. Okolica charakteryzuje się spokojnym życiem z dala od terenów przemysłowych. Smak produktu jest słodko-kwaśny isam ser jest biały. Zwykle podaje się go z czerwonym winem i chlebem.

Jest zrobiony z mleka owczego z dodatkiem enzymu roślinnego. Kształt tego sera przypomina ciasto. Hiszpanie bardzo często między sobą nazywają to „ciastem”. Skórka Queso de la Serena jest brązowa. Jest dość mocny i solidny. Pod nim leży dość miękka pachnąca masa.

Jak przechowywać

Istnieją pewne zasady, o których należy pamiętać podczas przechowywania hiszpańskiego sera. Ten produkt wymaga umiarkowanego chłodu i dostępności powietrza. W domu ser najczęściej znajduje się w lodówce. Pozostawienie go na stole jest niepożądane. W wysokich temperaturach szybko traci smak i konsystencję. W lodówce dolna półka idealnie nadaje się do przechowywania owoców i warzyw.

Przed przechowywaniem należy usunąć opakowanie, a ser zawinąć w zwykły papier lub cienką folię spożywczą. Folia też byłaby dobrym materiałem. Jeśli ser nie zostanie zjedzony w ciągu trzech do czterech dni, należy zmienić opakowanie na świeższe. Eksperci zalecają trzymanie małych kawałków w emaliowanym rondlu wraz z kawałkiem cukru. Faktem jest, że cukier doskonale wchłania wilgoć, regulując wilgotność w pojemniku.

Jedynym serem, który można przechowywać poza lodówką, jest ser topiony. Sery twarde mają najdłuższy okres przydatności do spożycia, natomiast sery miękkie z mleka koziego mają najkrótszy okres przydatności do spożycia. Na przykład suchy twardy ser jest przechowywany przez kilka miesięcy. Jeśli produkt jest trochę suchy, można go namoczyć w świeżym mleku na dziesięć do dwunastu godzin. Produkt w ciągu pół godzinyprzywraca jej aromat. Dlatego w tym okresie nie należy spieszyć się z degustacją, ale raczej poczekać na zalecany czas.