Napoje miodowe: przepisy kulinarne. Napój miodowy na odchudzanie

2024 Autor: Isabella Gilson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:37

Od czasów starożytnych wiele narodów używało miodu w swojej diecie i jako lekarstwo. Ceniony był przede wszystkim za swój niepowtarzalny smak i aromat. Ten przysmak dodawał energii, sycił i znacznie zwiększał odporność organizmu na choroby. Co zaskakujące, napój miodowo-cynamonowy przyczynił się do utraty wagi. Nieco później odkryto również właściwości antybakteryjne, które tylko zwiększyły wykorzystanie miodu. Stała się podstawą wielu nalewek, deserów, nieodzownym składnikiem w kosmetologii i medycynie. Nektary te zasługują na sporą uwagę ze względu na swój smak i właściwości użytkowe, a zwłaszcza sbiten, miód pitny i inne napoje miodowe. Przepisy na ich przygotowanie istnieją w wielu interpretacjach, niektóre z nich przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

Skład chemiczny miodu

Miód to nie tylko wartościowy produkt spożywczy, ale także niezwykle przydatny środek leczniczy. Unikalny skład tego biologicznie aktywnego przysmaku wyróżnia go spośród wielu innych naturalnych produktów. W pobliżu77% miodu to węglowodany (glukoza, fruktoza). To dzięki temu, że organizm człowieka łatwo je przyswaja, można uzyskać dużą ilość energii. Ponadto glukoza jest niezbędna do dobrej pracy układu nerwowego i dobrej aktywności umysłowej. Fruktoza jest również ważna dla prawidłowego funkcjonowania serca i mięśnia sercowego. Ponadto miód zawiera wodę, ogromną ilość (około 27) makro- i mikroelementów: magnez, jod, mangan, żelazo, srebro, wapń itp. Ich zawartość nie jest bardzo wysoka (około 0,5%), ale i nasz organizm nie potrzebuje tych substancji w dużych ilościach. Istnieją również enzymy przyspieszające metabolizm: katalaza, inwertaza, a także diastaza produkowana przez gruczoły pszczół. Bogaty w miód i witaminy (grupa B, C, PP), kwas foliowy, jabłkowy, szczawiowy i inne. Wszystkie te substancje są niezbędne do utrzymania organizmu w dobrej kondycji oraz zapewnienia jego funkcji życiowych i procesów.

Rodzaje miodu

Istnieje wiele odmian miodu, wszystkie różnią się składem i właściwościami. Przede wszystkim rozróżniają kwiat (zbierany z nektaru roślinnego) i spadziowy (pszczoły, w przypadku braku nektaru, używają soku wydzielanego z liści i łodyg). Istnieją również odmiany jednokwiatowe i wielokwiatowe, czyli zbierane odpowiednio z jednego lub kilku gatunków roślin. Miody wielokwiatowe są uważane za bardziej wartościowe, ponieważ ich właściwości lecznicze są wyraźniejsze. Niektóre z najlepszych odmian miodu to lipa, akacja, gryka, klon. Miód z dzikich ziół łąkowych to dobry środek w walce z bólami i stanami zapalnymi. Właściwości hemostatyczne są nieodłączne od gatunków polowych. Spadź jest uważana za drugorzędną, ale zawiera wiele minerałów i jest najlepszym źródłem potasu.

Właściwości lecznicze produktów miodowych

Dopóki miód istnieje, tak wiele wiadomo o jego właściwościach leczniczych. Ten produkt był poświęcony wielu książkom i traktatom medycznym w starożytnym Egipcie, Chinach, Indiach, Rzymie. Był używany nie tylko jako wartościowy produkt spożywczy, ale także do użytku zewnętrznego. Maści na bazie miodu stosowano do leczenia ran, wrzodów i różnych chorób skóry. Inhalacje były również dobrze znaną praktyką. Zostały przepisane na zapalenie oskrzeli, astmę, choroby płuc i dróg oddechowych. Jednak wtedy ta metoda leczenia nieco straciła na popularności z powodu częstych przypadków alergii. Przyjmując miód, wzrasta odporność organizmu na choroby, ponieważ jest on immunostymulantem. Przy anemii, chorobach układu hormonalnego zaleca się regularne stosowanie tego produktu przez dwa miesiące. Miód znany jest również ze swoich właściwości przeciwdrobnoustrojowych i przeciwinfekcyjnych. Należy jednak pamiętać o jego wysokiej kaloryczności - około 335 kcal na 100 g. Mimo że korzyści płynące z miodu są znacznie większe niż zwykłego cukru, osoby z nadwagą i cukrzycą powinny stosować go ostrożnie.

Zasady przechowywania miodu

Miód to produkt o długim okresie przydatności do spożycia. Wynika to z obecności w składzie substancji o działaniu przeciwdrobnoustrojowym. Ten przysmak może niepogarszać się przez ponad rok, ale z czasem liczba użytecznych elementów zmniejszy się. Zjawisko takie jak słodzenie miodu nie osłabia jego właściwości leczniczych, jest to naturalny proces, który zachodzi dzięki obecności dużej ilości glukozy. Wskazuje dojrzałość i wartość produktu, można go spożywać bez ograniczeń.

Wpływ promieni ultrafioletowych jest szkodliwy dla miodu, traci on swoje właściwości lecznicze, dlatego jako miejsce przechowywania lepiej wybrać miejsce, w którym nie docierają promienie słoneczne. Wysoka wilgotność również nie jest pożądana, ponieważ produkt ten ma zdolność jej wchłaniania. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę fakt, że miód doskonale pochłania zapachy. Dlatego trzeba go przechowywać w szczelnie zamkniętym naczyniu, najlepiej szklanym (choć dopuszczalne jest przechowywanie miodu w drewnianych beczkach z lipy, topoli, olchy). Naczynia wykonane z żelaza, aluminium nie są kategorycznie odpowiednie - przy kontakcie mogą uwalniać się toksyczne substancje.

Jak rozpoznać podróbkę

Z powodu swojej popularności miód często staje się produktem podatnym na fałszowanie. Pozbawieni skrupułów producenci dodają do składu wiele zbędnych składników: mąkę, skrobię, kredę. Dlatego najlepiej kupować ten produkt od zaufanych pszczelarzy, którzy cenią swoich klientów i reputację. Zaalarmować powinien również brak procesu krystalizacji. Możesz dowiedzieć się, czy w kompozycji jest skrobia, dodając kilka kropli jodu. Kolor niebieski wskaże na obecność zanieczyszczeń. Możesz też zrobić mały eksperyment. Rozpuść w szklance wodyłyżka miodu Jeśli jest osad, oznacza to, że w produkcie znajdują się obce substancje.

Napoje miodowe

W starożytności w Rosji miód był jednym z najpopularniejszych produktów. Był obecny niemal w każdym domu, nie tylko jako samodzielne danie, ale także jako podstawa różnych nalewek. Zostały przygotowane z alkoholem lub bez. Napoje miodowe, przepisy na ich przygotowanie były inne w każdej rodzinie. Podczas gotowania dodawano różne przyprawy, korzeń imbiru, cytrynę, co dodatkowo wzmacniało dobroczynne właściwości. Gorący napój miodowy był po prostu niezbędny w zimnych porach roku. Często używany miód, który był podawany przez co najmniej 10 lat.

Tradycyjny napój starożytnej Rosji

Jednym z najpopularniejszych przepisów na przygotowanie naparu miodowego był taki: miód zmieszano z sokiem z jagód, a następnie wszystko to zostało wysłane do ciepłego miejsca do fermentacji. Od czasu do czasu napój należy mieszać. Chmiel można również dodać, aby uzyskać lepszy efekt. Czas ekspozycji był dość długi - około 15 lat. W końcu im dłużej napój jest podawany, tym zdrowszy i smaczniejszy będzie. Później zaczęto używać bimbru i wódki do robienia nalewek, a czas przygotowania skrócił się do kilku dni. To oczywiście wpłynęło na smakowitość, ale ogromny popyt wymagał uzupełnienia zapasów. Klasyczny miód pitny był napojem świątecznym, nie był spożywany codziennie.

Sbiten

Kolejnym popularnym napojem na bazie miodu jest sbiten. Podawano go na wielu festiwalach folklorystycznych, jarmarkach,w stanie zimnym głównie latem, ale gorący napój spożywano zimą w celu rozgrzania. Istnieje wiele opcji jego przygotowania, w tym zarówno wersje alkoholowe, jak i bezalkoholowe. Głównymi składnikami są miód, woda, przyprawy i przyprawy. Sbiten gotowano również z dodatkiem ziół takich jak rumianek, mięta, tymianek. Dzięki temu możesz dostosować pożądany efekt napoju. Do wersji alkoholowej dodano drożdże i chmiel. Generalnie, ze względu na swój skład, sbiten był używany na przeziębienia, aby poprawić krążenie krwi i trawienie. No i oczywiście tylko profilaktycznie.

Miód pitny w domu

Dobrze znanym klasycznym miodowym napojem alkoholowym jest miód pitny. Chociaż wielu uważa, że jest to zwykła wódka z dodatkiem głównego produktu pszczelarstwa, jest to dalekie od tego. W klasycznym przepisie miód miesza się z wodą około 1 do 10. Następnie doprowadza się do wrzenia i gotuje przez około 10 minut, nie zapominając przy tym o usunięciu piany. Do schłodzonej mieszanki dodaje się drożdże. Wszystko to jest usuwane na miesiąc. Po tym czasie ponownie dodaje się drożdże, a napój wysyła się do fermentacji przez 30 dni. Następnie jest butelkowany. Musi zostać zużyty w ciągu sześciu miesięcy. Szyszki chmielowe można dodać, aby skrócić czas fermentacji. Możesz też ugotować bardziej przydatną opcję, w której nie ma wrzenia. Najpierw musisz rozpuścić miód w zimnej przegotowanej wodzie. Aby aktywować fermentację, dodaje się około 50 gramów rodzynek. Mieszanka regeneruje się w ciepłym miejscu przezkilka dni, a następnie filtrowane, wlewane do pojemników. Taki napar powinien fermentować przez 4 miesiące, a dopiero potem można go spożyć.

Wino miodowe

Doświadczeni winiarze od dawna doceniają smak wina miodowego. Do jego przygotowania używa się miodu kwiatowego, ponieważ jest bardziej pachnący. Aby napój nie był zbyt słodki, dodaj sok jabłkowy. Bardzo smaczne są połączenia miodu z agrestem, malinami, wiśniami. Różne receptury różnią się stosunkiem wody i głównego składnika. Najzdrowsze wina to wina parzone na zimno. Wodę rozcieńcza się sokiem owocowym, następnie dodaje się miód i miesza do całkowitego rozpuszczenia. Aby usprawnić ten proces, wodę można lekko podgrzać. Wina miodowe dojrzewają przez co najmniej sześć miesięcy i dopiero wtedy można je spożywać. Im dłużej napój będzie odpoczywał, tym wyższa będzie jego moc. Niewielką wadą takich win jest ich nieprzezroczystość, dlatego wymagają wyjaśnienia.

Miodowy napój odchudzający

Ponieważ miód przyspiesza procesy metaboliczne w organizmie, służy również do nadawania figury harmonii. Wielu dietetyków zgadza się, że ten wysokokaloryczny składnik pomaga w redukcji komórek tłuszczowych. W duecie z cytryną jego pozytywne działanie tylko się nasila. Napój cytrynowo-miodowy najlepiej spożywać na czczo rano i przed snem. Przygotowuje się go po prostu: sok z połowy cytrusów i kilka łyżek miodu dodaje się do szklanki wody. Taki miodowy napój na odchudzanie pomaga aktywować procesy metaboliczne i usuwać toksyny.

Możesz również zorganizować dni postu w oparciu o te produkty. Warzywa, owoce, kilka sztuczek tej lemoniady pomoże pozbyć się 2 kg dziennie. Podobne właściwości ma napój imbirowo-miodowy. Zetrzyj około 1 cm korzenia imbiru, zalej go gorącą wodą i pozwól mu się zaparzyć. Następnie odcedź, dodaj miód (1,5 łyżeczki) i sok z cytryny. To narzędzie nie tylko doda energii, ale także zmniejszy apetyt.

Tandem "cynamon i miód"

Miodowy cynamonowy napój wyszczuplający jest również łatwy do zrobienia. 0,5 łyżeczki cynamonu należy zalać szklanką wrzącej wody (można też użyć zielonej herbaty). Ta mieszanka będzie parzyć przez około pół godziny. Następnie dodaje się 1 łyżeczkę miodu. Zaleca się wykonywanie tych manipulacji wieczorem, więc będzie gotowy napar do spożycia przed snem i rano.

Cynamon to świetny sposób na regulację poziomu cukru we krwi, a także pomaga obniżyć poziom cholesterolu. Napój miodowo-cynamonowy na odchudzanie może naprawdę zdziałać cuda. Można go pić dość długo, przez kilka miesięcy. Imbir i cytryna mogą służyć jako dodatkowe elementy smakowe. Silna odporność i ochrona przed przeziębieniem są po prostu gwarantowane przy stosowaniu takiego środka. Tak więc napój miodowo-cynamonowy zbiera tylko pozytywne recenzje.

Przeciwwskazania

Osoby podatne na reakcje alergiczne powinny stosować produkty pszczele dość ostrożnie. Warto o tym pamiętaćmiód jest jednym z najsilniejszych alergenów. Powodem tego jest to, że zawiera niewielką ilość pyłku roślinnego. Może wystąpić reakcja na określony rodzaj miodu. Wiele negatywnych objawów pojawia się również podczas używania podrabianego produktu niskiej jakości. Osoby z cukrzycą powinny skonsultować się z lekarzem i spożywać ten przysmak w małych dawkach. W przypadku małych dzieci zaleca się wprowadzanie tego produktu stopniowo, zaczynając od mikrodawki. Nie można również używać miodu w przypadku niektórych chorób wątroby. Napoje miodowe mają takie same przeciwwskazania jak czysty produkt.